Oogjes dicht...

Hallo beste tweevoetertjes, hier weer wat nieuws van mij.
Jullie geloven het of niet, maar Tobyke heeft weer eens een probleempje. 
In plaats van de jeuk op mijn velleke kreeg ik het nu aan mijn linker oog. Eerst was het maar een beetje gekriebel maar langzamerhand begon het toch pijn te doen en kwam er iets uit mijn oogje.
Bazinneke zag dat er wat mis was en had bazeke er bij geroepen. "Jaja," zei hij, "ik zie het al. Toby zijn oog is ontstoken en er loopt wat etter uit."
"ETTER". wat een raar en vies klinkend woord . Dat had ik nog nooit gehoord.
"Zou je er niet mee naar de dierenarts gaan," vroeg bazinneke. 
"We bekijken het morgenvroeg nog wel eens," zei bazeke. "Indien het niet beter is maak ik wel een afspraak."
En wat hadden jullie nu gedacht? De dag nadien kreeg ik mijn oogje niet meer open. Het zat helemaal dicht geplakt met die opgedroogde dinges, ja dat vies woord, etter.
"Ja jongen, dat ziet er toch niet schitterend uit."zei bazeke. "Ik zal het eens proper maken.
Hij nam een washandje met lauw water en reinigde mijn oogje hiermee. Het deed geen pijn hoor en ik was blij dat ik het terug open kon doen.
Bazeke telefoneerde met het hondendoktersvrouwtje om een afspraak te maken. "Deze avond kunnen wij gaan," zei hij. "Maar nu beginnen wij aan onze ochtendwandeling." Bazeke moet het woord "wandelen" maar één keer uitspreken en wij staan met ons drieën kwispelend met ons staartje om hen heen. Tijdens de wandeling kwamen we zoals gewoonlijk veel andere hondjes tegen. Ik had nogal veel aandacht van de hondenvrouwtjes. Ik vond dat toch wel vreemd, meestal keken ze niet eens naar mij om.
"Als jij zo met je oogje blijft pinken gaan alle teefjes achter je aan gaan lopen,"zei bazeke.
Toen begreep ik pas mijn succes.
Toch had ik liever gehad dat mijn oogje geen zeer deed.
Het was lang wachten tot dat het avond was en ik samen met mijn bazeke naar het hondendoktersvrouwtje kon gaan. Ik mocht voor één keer in de auto vooraan naast hem zitten op weg er naar toe. Nu kon ik eindelijk eens zien wat hij daar vooraan altijd doet, vreemde dingen hoor.
Hij heeft dan zo een groot rond ding vast en daar draait hij mee. Soms laat hij dat met één hand los om aan stok naast hem te trekken. En hij doet dan ook nog rare dingen met zijn voeten.
Bazekes hé!
Het hondendoktersvrouwtje was zoals altijd heel lief tegen mij. En omdat zij zo lief was mocht ze zonder probleem naar mijn linker oogje kijken. "Het zijn twee soorten van infectie," zei ze tegen mijn bazeke. " Eentje is niet zo erg, het andere moeten wij toch opvolgen. Ik wil jullie volgende week terug zien. Je kan Toby zijn oogje zuiver maken met deze reiniger en deze zalf die je zeker vier maal daags  op het onderste ooglid moet aanbrengen."
Zij gaf aan bazeke een plastiek busje (Ophta-clean) en een tubeke (Gloveticol) mee.
En dat was het dan, wij terug naar huis.
"En vertel, wat is er met onze Toby."vroeg bazineke, waarop bazeke het hele verhaal deed. 
Diezelfde avond nog werd er van die zalf uit dat tubeke in mijn oogje gedaan. 
We zijn nu al drie dagen verder en het is al véééél beter. Ik moet al niet meer zo op de hondenvrouwtjes pinken en mijn oogje plakt niet meer dicht als ik 's morgens wakker wordt.
Het hondendoktersvrouwtje zal tevreden zijn volgende week en wij ook allemaal.
Wat zo'n dichtgeplakt oogje toch allemaal met zich meebrengt, niet?
Tot de volgende keer tweevoetertjes.
Toby.

Oei, ik durf bijna niet meer ...

Hallo tweevoeters,
ja hier is Toby weer eens. Ik durf bijna niet meer naar hier te komen. Hond(man), hond(man),hond(man), wat is het nu al weer héééél lang geleden.
Nu willen jullie natuurlijk weten hoe dit komt . Wel hmmm, vooreerst was er nog steeds dat jeukprobleem waar ik het de laatste keer over had. Dat heeft heel  lang geduurd voor ik daar van af was. En eerlijk gezegd, het is nog steeds niet helemaal gedaan. Af en toe heb ik nog wel eens hevige jeuk. Jullie zullen mij niet geloven, maar ik heb pilletjes moeten nemen, pilletjes, zoveel dat ik er ook nog eens buikpijn van kreeg. Bazeke en baazinneke die propten mij helemaal vol met die vieze dingen. "Het is voor je eigen goed", zeiden ze dan. En zij dan maar denken dat ik hen geloofde. Maar ja eind goed , al goed en Toby nu veel gezonder.
Maar dat is niet de enige reden waarom het zo lang geduurd heeft voordat ik jullie mijn verhaal kon doen.
Bazeke had er plots niets beters op gevonden dan een ander computer te kopen. Hij kwam op een dag met zo'n heel grote kartonnen doos binnen en zei: "Het zal nu allemaal een stuk sneller gaan. Ik gooi die rommel van Microsoftdinges buiten."
"Heb je dan een nieuwe computer gekocht?" vroeg bazinneke. 
"Een computer, een computer, neen hoor ik heb een Mac gekocht"
Ik kreeg plotseling hevige jeuk bij het idee dat bazeke zo een beetje gek geworden was, zo hé"
"Vanaf nu is het Mac", zei hij en haalde uit die grote kartonnen doos zo'n groot scherm tevoorschijn. "Zo wat denk jullie er van",vroeg hij. "Hier is hij mijn Mac OS, 27 inch, intelcore 5, 4 giga geheugen en 1 tera opslag."
Ja, nu begon hij ook al latijn te spreken. Daar was echt iets mis met hem. Hij ruimde het oude scherm,  de desktop en al wat in zijn computerkast stond op en plaatste dat grote scherm in de plaats.
"Dan beginnen wij nu aan een nieuw tijdperk", zei hij.
En ja hoor dat ding werkte net zoals die computer maar dan helemaal anders. Ik heb dus een hele tijd moeten oefenen voordat ik met dat ding overweg kon. maar geloof het of niet dit is veel gemakkelijker.
Dus op mij moeten jullie niet zo kwaad zijn, het is allemaal bazeke zijn schuld. Maar ik beloof jullie dat het nu niet meer zo lang zal duren voordat ik nog een verhaaltje schrijf.
Hou jullie goed tweevoetetjes,

Toby vanop de MAC ;o)
Het jeukprobleem.

Hallo tweevoetertjes, hier ben ik weer. Ja ja ik weet het, het is al weer heel lang geleden. Maar stel jullie maar eens in mijn plaats, jullie zouden er ook niet veel zin in hebben om hier al krabbend wat verhaaltjes te komen vertellen.
Ik ben dus met mijn jeukprobleem naar het hondendoktersvrouwtje geweest. Het is te zeggen ons bazinneke heeft mij tot daar gebracht met de auto, want zo ver kan ik niet stappen hoor. Nu ja dat denk ik toch.
Ik had zo hard gekrabd dat er op mijn zij al een plaatsje was waar geen haar meer stond. Ik kon er echt niets aan doen, zo jeuken dat het daar deed en ook aan mijn pootjes.
Het doktersvrouwtje heeft mij toen helemaal onderzocht en weet je wat die toen tegen ons bazinneke zei?
"Uw Tobyke is door een vlo gebeten en hij reageert hier allergisch op." Ze was weer daar met haar moeilijke woorden.
Ik vlooien, dat kan toch niet, bazeke of bazinneke doen elke maand zo van dat vies stinkend  en vettig spul in mijn nekske. En dat doen ze ook bij Zembi en Babouchka.
En die hebben geen last van die vieze beestjes.
"Ja dat kan toch wel", zei het doktersvrouwtje, "wij zullen hem terug opnieuw moeten behandelen met een ander soort product".
Lap, daar stond ik weer voor schut. Weer van dat vies spul in mijn haartjes.
"En ik zal hem nu een spuitje geven van...."Wacht even hé, nu moet ik aan mijn bazeke vragen of hij dat raar woord voor mij wilt opschrijven.
"cortisone"
Amai, ons bazeke schrijft ook maar scheef.
Ja dat is het cortidinges.
Nu zullen jullie denken dat Toby na een weekske van zijn jeuk af was, maar niets is minder waar. Ik kreeg nu ook heel erge jeuk tussen mijn nageltjes en ik maar likken en likken en likken. Dus jullie begrijpen het al, ik terug naar het hondendoktersvrouwtje. " Je bent een dure vogel", zei bazinneke. Soms denk ik dat bazinneke niet goed ziet. Ik ben toch geen vogel hé. Wie heeft er nu al een vogel gezien met vier pootjes?
Het hondendoktersvrouwtje heeft mij twee soorten pillekes meegegeven. Dat vindt ik goed. Pillekens die neem ik graag want bazeke verstopt die altijd in een stukje paté. En paté lust ik graag. Bazeke denkt dat ik niet weet dat daar pillekes in verstopt zijn, hi hi, hij moest eens weten. Ik ben niet van gisteren hé tweevoetertjes.
En ik kan jullie zeggen dat die echt goed helpen. Mijn jeuk begint zo langzaam aan te verdwijnen. Ik heb er weer zin  en blaf naar hartenlust op de katten .
Vooral op Frits, de kat van de buren.
Daar vertel ik jullie de volgende keer wat meer over.
Tot dan,

Toby.

Ik zal eens iets vertellen...

Hallo tweevoeters,
Ik kom jullie vertellen dat het hondendoktersvrouwtje mij morgen kan ontvangen. Ze is juist terug uit verlof. Het zou zo een beetje gaan tijd worden want iedereen wordt hier stapelgek van mijn krabben.
En wat moet ik dan wel niet zeggen? Ik zit er wel mee hé. 
Dus ik hoop dat het hondendoktersvrouwtje mij vlug kan helpen. Liefst geen spuitje hoor.  "Als het moet, moet het", zegt bazeke. Maar die heeft gemakkelijk spreken, zijn velleke is zeker tien keer dikker dan dat van mij. Dan maar pillekes voor mij. Die zijn heel lekker. Dat geloven jullie niet hé, maar bazeke of bazinneke doen daar paté rond, of kaas of hesp. Mmmm, dat is lekker. En dan moeten mijn vriendjes Zembi en Baboucha dat natuurlijk ook hebben. Ja, wier hier pillekes moet nemen maakt de anderen ook gelukkig. Dat krijgen wij anders niet hoor. Wij moeten het altijd doen met die droge korrels. Die zijn wel lekker, maar af en toe zo eens iets anders,mmmmm.
Juist zoals op de zondag, dan wilt bazinneke altijd een eitje bij haar broodjes en ons bazeke kookt dan één eitje meer voor ons. Daar kunnen wij van smullen. Elke zondag is een feest voor ons. 
En als bazeke en bazinneke zo in de zomer buiten eten klaar maken op zo'n vies dinges, zo een barbedinges, jullie weten wel een BBQ, dan is het ook feest voor ons hoor. Dan krijgen wij de beentjes van de ribbekes. Maar niet te veel hé. Ik had zo op een keer die van mijn vriendjes gepikt, waf waf (hi hi). En ik maar stiekem smullen, totdat het teveel was en Tobyke weer alles wat in zijn maagske zat weer moest uitspuwen. Braken noemen ze dat geloof ik.
Dat was die dag dat onze Vic op bezoek was.
Die kennen jullie nog niet hé. Wel Vic  die zou ook opa en oma moeten zeggen tegen bazeke en bazinneke, maar dat kan hij nog niet. Daarvoor is hij nog een beetje te jong. Maar hij wilt al wel met mij spelen. Als hij heel kleintjes was dan durfde hij aan mijn haartjes trekken, maar dan mocht niet van bazeke hé.
Nu is het een lief manneke en hij aait mij net zo zacht als jullie dat zouden doen. Allez, dat denk ik toch van jullie. Ik zal aan bazeke vragen om hieronder een fotoke van hem te laten zien. Ik kan hier wel schrijven, maar fotokes plaatsen dat is een ander paar mouwen.
Zo, ik ben er weer mee weg met jeukende pootjes en velleke.
Ik laat jullie nog wel weten hoe het afgelopen is bij het hondendoktersvrouwtje.
Tot waf.
Toby.


En hier onze Vic.


Even verschieten!

Hallo tweevoeters hier de vierjarige Toby.
Wat ik jullie nu ga vertellen was effen verschieten voor mij en mijn twee vriendjes.
Vorige vrijdag verliep zoals andere dagen alles zijn gewoon gangetje, totdat ons bazinneke thuis kwam van haar werk en bazeke zei dat ze onmiddellijk moesten vertrekken. "Wij blijven niet lang weg", zei bazinneke.
Ja watte, niet lang ! 
Ze zijn hééééél lang weggebleven. Wij maar wachten, 1 uur, wachten, 2 uur, wachten, 3 uur en nu komt het.
Plots ging de garagepoort open en er reed een vreemde auto binnen. Inbrekers dachten we en wij blaffen natuurlijk, want wij zijn goede wakers. Wij zouden hen eens een leuke ontvangst bezorgen die ze niet snel konden vergeten. Wij stonden al aan de deur van de woonkamer om hen te bespringen.
"Hela, wat rustiger hé mannen", hoorde wij roepen.
Wat keken wij raar op zeg. Was dat de stem niet van ons bazeke?
"Ja ja, wij zijn het", riep bazinneke.
Nu kon ik echt niet meer volgen hoor, het waren ze toch. Begrijpen jullie dat ? Zij vertrokken met een grijze auto en kwamen met een zwarte terug. Dat ging boven mijn hondepetje hoor.
"Komen jullie maar eens kijken", zei bazeke toen hij de deur voor ons open deed. "Daarin kunnen jullie volgend jaar met ons mee naar Frankrijk. Kijk hier is jullie plaats."  
Ik was nog geen klein beetje nieuwsgierig en wou zien of wij even veel ruimte hadden als in die andere en ja hoor, meer dan genoeg. Ik zou wel wat hoger moeten springen en als dat niet ging zou bazeke mij moeten  opheffen net zoals hij met Zembi en Babouchka doet.
"En goed gekeurd om tot bij Emma te gaan?",vroeg hij.
Alleen ik blafte van "ja". Mijn twee vriendjes liet het onverschillig. Zij zijn snel met alles tevreden en niet zo kieskeurig als ik.
Dat wordt dan weer dolle pret, op bezoek bij Emma. Die kennen jullie niet hé. Wel die zegt tegen bazeke en bazinneke "papi en mami". Dat is Frans voor "opa en oma". En die zegt dat omdat ze Frans spreekt, juist zoals ik soms doe of toch probeer te doen. En die Emma hé is 2 jaar ouder dan ik en die speelt veel met ons en om te spelen moet je geen Frans verstaan. Dat is in alle talen hetzelfde heb ik mijn bazeke eens horen zeggen. Ik zal hem vragen om hieronder een fotoke van haar te zetten.
Jammer dat het nog zo lang duurt. Ik zou al weg geweest zijn.
Maar dan had ik jullie dit niet kunnen vertellen natuurlijk.
Toby.


Ikke terug hier sé

Hallo tweevoetertjes, hier ben ik weer Toby.
Willen jullie nu eens wat weten ? 
Het is vandaag mijn verjaardag. Ja ja ik verjaar ook al eens hé.
Ik ben vandaag 
4
jaar
geworden.
Wat vinden jullie daarvan.
En ik maar wachten op mijn cadeautje, maar juist niks gekregen. Ja, ik krijg geen snoep meer hé. Jullie weten het al wel. Tobyke is te dik en moet een beetje regimen. Da's ook een vies woord hé.
Maar dat is geen erg hoor, ik heb deze morgen een extra dikke knuffel van mijn bazeke gekregen en daar juist als bazinneke van werken kwam ook zo'n hééééél grote knuffel hé.
Ik ben nogal met mijn gat in de boter gevallen , zo'n lieve bazekes. 
Maar mijn vriendjes Zembi en Babouchka die hebben mij maar eens vies bekeken? "Wordt gij ook al zo oud snotter " zag en hoorde ik ze denken.
Ik wilde er vandaag een groot feest van maken met barbeque en al van die dingen, maar ja jullie hebben het ook gezien hé. Het regende pijpestelen en dat hebben mijn vriendjes niet graag. Dus hebben wij binnen maar een beetje met ballekes gespeeld en ons bazeke een beetje, ja een héééél klein beetje op zijn zenuwen gewerkt.
Ik vind dat heel goed, zo krijgen wij tenminste zijn aandacht. 
Nu ga ik hier stoppen want ik hoor hier paardjes voorbij komen en daar wil ik samen met mijn vriendjes eens goed gaan op blaffen.
Als jullie nog een geschenkje voor mij hadden mag je dat altijd komen brengen . Jullie weten waar ik woon hé.
Zo, tot nog eens,
Toby.
PS: hieronder nog een fotoke, 
Hier zie je hoe vermoeiend ons leven kan zijn.
Ik ben die links .

Jullie mogen ook jullie mening zeggen hieronder hé.
En ook eens op die reklamekes drukken.
Elke keer dat je er op klikt heb ik een snoepje meer.
Goed gezien van mij hé.

Platte rust.

Hey,
Hier ben ik weer Toby,
Ja beste tweevoeters, ik heb de laatste dagen niet veel kans gekregen om het computerke te kunnen gebruiken. Bazeke heeft hem altijd in beslag genomen en als ik al eens de kans had dan was ik veel te moe of had geen zin. Moe, vraag je je af, van wat kan zo'n kleine viervoeter nu moe zijn?
Wel geloof het of niet, een vlieg heeft mij de hele nacht wakker gehouden en mij niet alleen hoor. Ook ons bazinneke was wakker en ons Babouchka ook. Het was eigenlijk zo'n klein beetje Bouchi-bouchi haar schuld. Die vlieg, zo'n dikke zwarte hé, een dol zeggen jullie, zwermde rond haar oren en zij heeft er grote, groter dan die van mij en zeker groter als die van jullie. Hihi.... Zij vond dat niet zo plezant en is dan maar achter haar gaan jagen. Van al dat gejaag werd ik ook wakker en ben lekker mee gaan doen. Dan in de ene hoek van de kamer, dan in de andere, wat hadden wij pret. 
Maar toen deed bazinneke het nachtlampje aan en zei: "Wat is dat hier allemaal, kunnen jullie niet wat stiller zijn?" Totdat ook zij die bromvlieg in de gaten kreeg. "Ha zo", zei ze, "daar is de dader." En toen zette zei ook de jacht in. Soms begrijp ik jullie toch niet hoor. Eerst moeten wij stil zijn en dan gaan jullie meedoen. 
Bazinneke werd het snel beu en zei toen: "Kom op, het is genoeg geweest, er wordt weer geslapen. Zo dadelijk wordt bazeke ook nog wakker". Daar moest ik toch om lachen hoor. Bazeke wakker worden, die wordt van niets wakker. Hij snurkte rustig verder. En onze Zembi die had ons de hele tijd, afwisselend met linker en rechteroog  aangekeken. Daar maakt die zich op zijn leeftijd niet meer zo druk om.
"Zo, terug slapen nu", zei bazinneke en knipte het licht uit. 
Babouchka en ik bleven nog een hele tijd luisteren. Wij hoorden de bromvlieg niet meer. Misschien had zij ook naar bazinneke geluisterd ofwel  lag ze boven op de kleerkast met haar pootjes in lucht, totaal uitgeput.
Ik ben nog uren blijven waken en juist toen ik weer ingeslapen was maakte bazeke mij wakker. "Vooruit slaapkoppen opstaan. Wij gaan wandelen", zei hij, niet wetende wat er de afgelopen nacht gebeurd was. Babouchka en ik keken elkaar met slaapoogjes aan. Nu toch niet dachten we beiden. Maar bazekes zijn bazekes en daar moet je altijd naar luisteren, of toch meestal.
Nu  ben ik er weer mee weg, tot de volgende...
Toby.
Wacht, ik heb hier nog fotokes...

Ik met zo'n kauwding.
Babouchka met zo'n kauwding.
Zembi met zo'n kauwding.

Zo dat is alles voor nu...
Toby.




mmmm, lekker die kauwstripjes.

Hallo hondenvriendjes,
hier is Toby weer.
Vandaag was eens een rustig dagje. Zolang dat die nog bestaat is het Nationale Feestdag zei bazeke. Ik begrijp daar allemaal niet zoveel van en ons bazinneke ook niet. Vermits het dan toch een feestdag is krijgen jullie van mij zo'n lekkere kauwstrip, zei ze. Nu heb ik al veel soorten van dat kauwgedoe gehad, maar deze....amai,  lekker hoor. En hard, zo hard dat mijn vriendjes die van hen niet op kregen. Dat van mij was reeds op toen Zembi het zijn na een half uurtje liet liggen. Ha ja, die heeft al zijn tandjes niet meer. Hi..woef...hi. Oei, 'k was het al vergeten dat ik daar niet mee mag lachen. En ons Babouchka had die van haar mee in haar mand genomen. Toen zij er dorst van kreeg ben ik die kauwsnoep snel gaan wegnemen en ben die gaan verstoppen. En zij maar zoeken nadien. Maar het is een slimme, net zoals ik en daarom moest ik het telkens weer op een ander plaats gaan verstoppen. Ikke blij, want ze heeft het niet kunnen vinden. Ik heb het 's avonds zelf stiekem mee naar boven genomen toen ik ging slapen.
Tweevoetertjes, jullie weten niet hoe lekker het hier in huis riekt. Bazeke heeft een rozijnenbroodje gebakken. Dat wordt weer smullen. Ik zal weer al mijn  kunstjes moeten boven halen om daar een stukje van vast te krijgen. Vooral nu dat mijn bazeke en bazinneke vinden dat ik te dik wordt. Ik zal weer mijn beste trukjes moeten boven halen. Wens mij maar veel succes en tot morgen hé. 
Toby.

Naar het hondendoktervrouwtje.

Hey, hier ben ik weer  Toby.
Mijn pootjes waren gisteren te moe om jullie nog te vertellen van het bezoek bij het hondendoktervrouwtje.
Dus zoals jullie al weten had bazinneke een afspraak gemaakt en konden wij onmiddellijk komen. Wij alle drie blij dat we weer eens met de auto mee konden. Ik begin het nu een beetje gewoon te worden. De eerste keren dat ik meeging deed het zo een beetje vies in mijn buikje en dan begon ik te wenen. Bazeke zei dat ik dat wel gewoon zou worden en voor één keer heeft hij gelijk. Hihi,...grapje hoor, mijn bazeke heeft altijd gelijk.
Ik moest dus naar het doktersvrouwtje, dat is bij BOOZOO. Kennen jullie niet? Bazeke zal hieronder wel zeggen waar dat dat is.
Ik moest van bazinneke gaan omdat ik zo'n hoest had. Dat had ik jullie al verteld niet? Maar ik had die hoest niet van in de regen te lopen zei het hondendoktersvrouwtje. Het was een vieze rus, heu ....een virus.
Een vieze rus met een vreemde naam die ik niet kan onthouden. Het hondendoktersvrouwtje zei dat wij een beetje moesten afwachten en dat mijn vriendjes het misschien ook zouden krijgen. Dat vind ik goed want ik moet niet alleen zo'n vieze hoest hebben.
En toen moest ze ook nog zo'n papiertje in mijn oog steken en ook bij Zembi om te zien of wij wel genoeg oogvocht hebben. Ja ja, onze oogskes drogen op en daarom moet bazinneke alle dagen  zo iets uit een klein tubeke in onze oogskes doen. Vettig spul hoor.
En toen zei bazeke dat Babouchka haar adem vies rook. Dat hoorde ze niet graag hoor. Maar toen hondendoktersvrouwtje zei dat ze daar iets heel goed voor had om op te kauwen fleurde ze helemaal op en ik ook . Weeral snoep dachten wij. Uiteindelijk konden wij daar weg en omdat ik zo blij was dat ik kon vertrekken heb ik mijn pootje nog eens omhoog gehouden en tegen hondendoktersvrouwtje haar deur een plasje gedaan. Foei foei, zei bazinneke. Waarom? Ik was toch zo blij...
Dan weer zo'n ritje in de auto en toen we terug thuis waren was het tijd voor de "Tour". Ja mijn bazeke is ne hevige fan van de "Tour" en ik dus ook. Fietsen hé!
Ik heb hem gevraagd of hij hier zo'n fotoke kon zetten, want jullie geloven mij niet, denk ik.

Zie je nu wel, ongelovige Thomassen. Ik lieg niet hé. Tobyke liegt nooit...of soms een heel klein beetje.
Nu ben ik weer weg, want ik hoor dat bazinneke ons eten klaar maakt en dan ben ik niet te hou....den.......Da........g.....

Dierenartspraktijk booZoo
E.Ruelensvest 107
3001 Leuven
dierenarts@boozoo.be
www.boozoo.be



Wat een dag....!


Oef!...of beter Woef!...
Dit was een hectische dag. Oei, ik gebruik ook al moeilijke woorden zoals mijn bazeke. Het was een bewogen dag. Da's al beter hé.
Voordat ik jullie vertel wat ik vandaag zoal meegemaakt heb moet ik hier toch iemand bedanken. Ja mensen, "De gazet van Tienen" heeft over mij geschreven. Dat is straf hé, hoe snel een hondje zoals ik beroemd kan worden. Die man die die gazet uitgeeft is nu ook een héééél dikke vriend van mij. Pieter heel veel en dikke woef woefs van mij.
Ja tweevoeters, het begon vanmorgen al heel vroeg. Eigenlijk was het zo vroeg niet. Ik heb heel lang geslapen en mijn  vriendjes Zembi en Babouchka ook. Wij waren nog zo moe van te moeten stil zitten gisteren. Bazinneke en bazeke hebben ook lang geslapen. Van wat die zo moe waren weet ik niet, zij hebben verlof.
Het begon al ,toen bazeke met ons buiten ging vanmorgen. Vloog onze facteur,mijn frans is goed hé, onze postbode dus met zijn fiets voorbij juist op het moment dat wij de deur uitgingen. Jullie moeten weten, ik heb het niet zo op postbodes en mijn vriendjes ook niet. En ook niet van fietsen....en mijn vriendjes ook niet!
Wij waren nog geen veertig pootstappen ver (voor jullie zijn dat voetstappen, voor ons maal 2) of hij kwam alweer de hoek omgevlogen. En wij er weer op af hé. Ik denk dat hij denkt dat hij in de "Ronde van Frankrijk" rijdt. Amai, dat is ook geen gemakkelijke zin om uit te spreken.
En dat is nog niet alles. Toen wij terug thuis waren en ons snoepje kregen zei bazeke tegen bazinneke dat ik te dik geworden ben. Dat mag hij zeggen. Kijk maar eens op de foto hierboven wie dik is. Dan moet hij maar op regime, weeral frans hé, zei bazinneke. Dieet dus. En wie zijn schuld zou dat zijn? Niet die van mij hé. Ik bedel om snoepjes~ik kan da goed~maar wie geeft ze mij? Ha, nu zijn we er, ik kan die niet zelf uit de kast halen hoor.
En dat is nog niet alles hé. Bazinneke maakte dan een afspraak met de dierenarts en wij konden onmiddellijk komen zei het lieve hondendoktervrouwtje. Daar vertel ik jullie morgen meer over, want mijn pootjes worden moe van op al die letterkes te tikken. 
Tot morgen en niet te veel blaffen hé!

Toby.


Hey, 
Hier ben ik weer. Toby.
Zoals je kunt zien heeft mijn bazeke zo'n fotoke die bij TomTom gemaakt is hier bovenaan gezet. Jullie moeten nu toch eerlijk toegeven dat ik er hier goed op sta, niet?
Ik had eigenlijk niet veel zin om jullie nog wat te komen vertellen. Mannekes ik ben doodop hé. Wat een vermoeiende dag zeg. Ons bazeke vond er niet beter op dan ons vandaag te trimmen. Trimmen dat is net zoiets als naar de kapper gaan. Jullie vinden dat misschien wel leuk maar viervoetertjes zijn daar niet zo dol op. Dat komt om dat wij veel te lang moeten stil zitten. Ons bazeke heeft dit al weken beloofd aan ons bazinneke, maar het kwam er nooit van. "Vandaag is de ideale dag ",zei hij.  "Het is toch geen weer om wat anders te doen." En alzo hadden wij prijs. Het was ook de hoogste tijd. Wij zagen er net uit als onze noorpoolvrienden. Helemaal vol met haar. Bazinneke zei dat ze onze ogen niet meer zag. Vreemd hoor want ik zag die van haar nog wel en die van bazeke ook.
Enfin, ~je ziet dat ik ook een woordje frans spreek hé~hij is er dan deze morgen in volle overgave aan begonnen. Eerst ons Babouchka en dan ik, want ik kon niet wachten. Stel je maar eens voor dat ik de laatste zou zijn, ik zou het niet fijn gevonden hebben. Soms moest bazeke al eens boos zijn op mij omdat ik niet altijd doe wat hij wil.  Eerst moet ik rechtstaan, dan weer zitten. Ik wordt daar zo moe van en dan leg ik mij languit neer. Ja, dat vind hij niet leuk!
Uiteindelijk is het dan toch nog goed gekomen. Ik hijgde mij te pletter. Dorst dat je daar van krijgt!
Na mij kwam onze Zembi nog aan de beurt. Die kan nog moeilijker doen dan ik zegt bazeke.
Jullie zouden ons nu moeten zien. Bazinneke vind ons weer prachtig maar ik vind ons net gepluimde kiekens.
En nu ga ik een dutje doen, want ik ben stik kapot. En bazeke moet ook een beetje gaan liggen want die zijn rug is weer naar de vaantjes zegt hij.
Tot de volgende keer , 
Toby

Toby hier.

Hey,
Ik kom jullie nog wat vertellen.
Met dat slechte weer ben ik een beetje verkouden. Hoesten, hoesten. Ik hou bazeke en bazinneke de hele nacht wakker zeggen ze. Begrijp ik niet zo goed, Zembi en Babouchka worden er wel niet wakker van, waarom zij dan wel? Dat ik zo verkouden ben komt omdat ik altijd in de plassen loop. Ja lekker pletsen totdat ik door en door nat ben. Ik wordt altijd wel goed afgedroogd als we terug thuis zijn van een wandeling in de regen. Deze keer zal het wel rap rap gegaan zijn en nu ben ik een beetje ziek. Natuurlijk profiteer ik ervan om in de watten gelegd te worden. Ik kijk dan zo heel triest en dan krijg ik al eens een snoepje meer.
Dat is leuk hé. Maar weet je wat vééééél minder is? Bazinneke heeft een regenjasje voor mij gekocht bij Tom Tom zegt ze. Dat is daar waar ze eens héééle mooie foto's van mij gemaakt hebben en ook van mijn vriendjes. Ik zal eens aan bazeke vragen om die hier eens te tonen. Een regenfrakske dus. Een zwart frakske met een roze biezeke. Ik hou daar niet van, mijn vacht is dik genoeg vind ik en dat zegt bazeke ook. Maar wij moeten allebei bazinneke haar zin geven.Vrouwen zegt bazeke, teefjes zeg ik moet je altijd hun zin geven. het is net zoals met ons Babouchka.
Die heeft altijd de gewoonte om in het gat van de timmerman te gaan liggen en ik wil daar dan voorbij om naar mijn bazeke te gaan. Ik loop altijd achter mijn bazeke aan. Als zij geen zin heeft om mij voorbij te laten gaan dan bekijkt ze mij zo heel raar hé en dan durf ik ni. Ik heb dat één keer geprobeerd hé en amai toen. Ze had mij in mijn nekske vast. Teefkes hé.
Heu...ja , regenfrakske dus.  En je gaat het zien hé, elke keer dat wij nu gaan wandelen zal het regenen. Eigenlijk toch nog zo'n slecht idee niet van bazinneke. Nu kan ik mij zelfs in de plassen rollen.Lol dat ik ga hebben. Ha, jij denkt dat ik dat niet durf. Pas op, ik durf alles! Of....toch bijna alles. Ik ben een deugniet zeggen ze maar dat begrijp ik niet goed. Ik ben toch een klein lief hondje. Een....durf niet caesareke zeggen hé, een terrier, een West-highland White Terrier en die doen alleen maar gewoon hun zin.
Nu moet ik eens verder gaan snuffelen in de huiskamer.
Als je op een regenachtige dag een hééél lief hondje ziet met een zwart regenfrakske en roze biezeke, dan ben ik dat: Toby.

Mag ik mij voorstellen?

Hey,

Ik kom eens even kijken en mijzelf aan jullie voorstellen.
Ik ben Toby, een viervoetertje en nu 4 jaar oud. Iedereen noemt mij een Caesareke maar dat heb ik niet graag. Alleen maar om dat mijn mooie foto op doosjes eten staat. Dat eten is trouwens niet lekker en ook niet gezond voor ons. Veel liever heb ik dus dat je onze soort met zijn echte naam toespreekt en dat is zeker niet gemakkelijk om te onthouden.
Ik ben dus...humm, humm,...een "West-highland White Terrier". Da's niet simpel hé.
Oh! Ik zie dat mijn bazeke al een foto van mij hier bovenaan gezet heeft. Flink van hem.
Ik ben die slimme ~dat zeggen mijn bazeke en bazinneke~ helemaal rechts. Die twee anderen zijn ook huisgenootjes van me en mijn beste vrienden. ...Soms. Ik zal ze jullie even voorstellen. Naast mij in het midden is "Zembi". Hij is van dezelfde familie als ik en ook een manneke maar hij is véél véél ouder dan mijzelf. Elf jaar zeg, dat is oud, niet? Ik zal jullie wat zeggen of beter toefluisteren want hij heeft niet graag dat iedereen dat weet: Hij is al tandjes verloren, hi hi....Oei, ik mag hier niet mee lachen zegt bazeke.
En helemaal rechts is mijn vriendinneke Babouchka. Die is van een andere familie, dat zien jullie toch wel hoop ik. Zo zwart als.... oei mag ik ook al niet zeggen. Zij is van het ras ~ras vind ik een lelijk woord, ik zeg liever familie~ Scottish Terrier. Ook niet gemakkelijk om te onthouden hé.
En dan zijn er nog natuurlijk mijn bazeke en bazinneke. Daar is geen foto van en dat komt omdat zij niet zo mooi zijn als wij. Het is maar om te lachen hoor. Zijn zijn heel lief voor ons. Ik zal jullie daar later nog veel over  vertellen.
Zo, nu kennen jullie mij zoal een klein beetje.
Ik moet weg want ik hoor dat hier iedereen wakker wordt en bazeke heeft niet graag dat ik aan zijn computer snuffel. Tot later hé.

Toby