Hallo tweevoeters,
Ik kom jullie vertellen dat het hondendoktersvrouwtje mij morgen kan ontvangen. Ze is juist terug uit verlof. Het zou zo een beetje gaan tijd worden want iedereen wordt hier stapelgek van mijn krabben.
En wat moet ik dan wel niet zeggen? Ik zit er wel mee hé.
Dus ik hoop dat het hondendoktersvrouwtje mij vlug kan helpen. Liefst geen spuitje hoor. "Als het moet, moet het", zegt bazeke. Maar die heeft gemakkelijk spreken, zijn velleke is zeker tien keer dikker dan dat van mij. Dan maar pillekes voor mij. Die zijn heel lekker. Dat geloven jullie niet hé, maar bazeke of bazinneke doen daar paté rond, of kaas of hesp. Mmmm, dat is lekker. En dan moeten mijn vriendjes Zembi en Baboucha dat natuurlijk ook hebben. Ja, wier hier pillekes moet nemen maakt de anderen ook gelukkig. Dat krijgen wij anders niet hoor. Wij moeten het altijd doen met die droge korrels. Die zijn wel lekker, maar af en toe zo eens iets anders,mmmmm.
Juist zoals op de zondag, dan wilt bazinneke altijd een eitje bij haar broodjes en ons bazeke kookt dan één eitje meer voor ons. Daar kunnen wij van smullen. Elke zondag is een feest voor ons.
En als bazeke en bazinneke zo in de zomer buiten eten klaar maken op zo'n vies dinges, zo een barbedinges, jullie weten wel een BBQ, dan is het ook feest voor ons hoor. Dan krijgen wij de beentjes van de ribbekes. Maar niet te veel hé. Ik had zo op een keer die van mijn vriendjes gepikt, waf waf (hi hi). En ik maar stiekem smullen, totdat het teveel was en Tobyke weer alles wat in zijn maagske zat weer moest uitspuwen. Braken noemen ze dat geloof ik.
Dat was die dag dat onze Vic op bezoek was.
Die kennen jullie nog niet hé. Wel Vic die zou ook opa en oma moeten zeggen tegen bazeke en bazinneke, maar dat kan hij nog niet. Daarvoor is hij nog een beetje te jong. Maar hij wilt al wel met mij spelen. Als hij heel kleintjes was dan durfde hij aan mijn haartjes trekken, maar dan mocht niet van bazeke hé.
Nu is het een lief manneke en hij aait mij net zo zacht als jullie dat zouden doen. Allez, dat denk ik toch van jullie. Ik zal aan bazeke vragen om hieronder een fotoke van hem te laten zien. Ik kan hier wel schrijven, maar fotokes plaatsen dat is een ander paar mouwen.
Zo, ik ben er weer mee weg met jeukende pootjes en velleke.
Ik laat jullie nog wel weten hoe het afgelopen is bij het hondendoktersvrouwtje.
Tot waf.
Toby.
En hier onze Vic.
1 opmerking:
En...het hondendoktersvrouwtje al gezien? Hopelijk wel want jeuk hebben is niet leuk.
Groetjes aan allen en de bazekes niet vergeten!
Aaai aan de viervoeterkes.
Een reactie posten