Platte rust.

Hey,
Hier ben ik weer Toby,
Ja beste tweevoeters, ik heb de laatste dagen niet veel kans gekregen om het computerke te kunnen gebruiken. Bazeke heeft hem altijd in beslag genomen en als ik al eens de kans had dan was ik veel te moe of had geen zin. Moe, vraag je je af, van wat kan zo'n kleine viervoeter nu moe zijn?
Wel geloof het of niet, een vlieg heeft mij de hele nacht wakker gehouden en mij niet alleen hoor. Ook ons bazinneke was wakker en ons Babouchka ook. Het was eigenlijk zo'n klein beetje Bouchi-bouchi haar schuld. Die vlieg, zo'n dikke zwarte hé, een dol zeggen jullie, zwermde rond haar oren en zij heeft er grote, groter dan die van mij en zeker groter als die van jullie. Hihi.... Zij vond dat niet zo plezant en is dan maar achter haar gaan jagen. Van al dat gejaag werd ik ook wakker en ben lekker mee gaan doen. Dan in de ene hoek van de kamer, dan in de andere, wat hadden wij pret. 
Maar toen deed bazinneke het nachtlampje aan en zei: "Wat is dat hier allemaal, kunnen jullie niet wat stiller zijn?" Totdat ook zij die bromvlieg in de gaten kreeg. "Ha zo", zei ze, "daar is de dader." En toen zette zei ook de jacht in. Soms begrijp ik jullie toch niet hoor. Eerst moeten wij stil zijn en dan gaan jullie meedoen. 
Bazinneke werd het snel beu en zei toen: "Kom op, het is genoeg geweest, er wordt weer geslapen. Zo dadelijk wordt bazeke ook nog wakker". Daar moest ik toch om lachen hoor. Bazeke wakker worden, die wordt van niets wakker. Hij snurkte rustig verder. En onze Zembi die had ons de hele tijd, afwisselend met linker en rechteroog  aangekeken. Daar maakt die zich op zijn leeftijd niet meer zo druk om.
"Zo, terug slapen nu", zei bazinneke en knipte het licht uit. 
Babouchka en ik bleven nog een hele tijd luisteren. Wij hoorden de bromvlieg niet meer. Misschien had zij ook naar bazinneke geluisterd ofwel  lag ze boven op de kleerkast met haar pootjes in lucht, totaal uitgeput.
Ik ben nog uren blijven waken en juist toen ik weer ingeslapen was maakte bazeke mij wakker. "Vooruit slaapkoppen opstaan. Wij gaan wandelen", zei hij, niet wetende wat er de afgelopen nacht gebeurd was. Babouchka en ik keken elkaar met slaapoogjes aan. Nu toch niet dachten we beiden. Maar bazekes zijn bazekes en daar moet je altijd naar luisteren, of toch meestal.
Nu  ben ik er weer mee weg, tot de volgende...
Toby.
Wacht, ik heb hier nog fotokes...

Ik met zo'n kauwding.
Babouchka met zo'n kauwding.
Zembi met zo'n kauwding.

Zo dat is alles voor nu...
Toby.




Geen opmerkingen: